Antieke boel.
Niet verder vertellen hoor maar ik heb iets illegaals in huis. Het is al erg oud en ik hoop maar dat het verjaard is, maar toch. Eerst maar eens vertellen hoe ik er aan gekomen ben.
Mijn vader is in 1948 als soldaat van de luchtmacht naar Indie geweest. Niet dat hij actief aan de oorlog heeft mee gedaan want hij was administratief medewerker. Hij wilde graag na zijn dienstplicht verder de wereld over reizen maar besloot toch eerst nog terug naar zijn ouders te gaan. Toen is hij, wat vaak gebeurt, niet meer weggegaan. Hij leerde mijn moeder kennen, kreeg kinderen en……. de rest van dat verhaal kent u.
Uit Indie bracht hij souvenirs mee. Houtsnijwerk, een wandbord met zilveren lepeltjes maar ook bewerkt ivoor (sssssssssst). Dat mocht toen nog. Het is inmiddels vergeelt, licht beschadigd maar toch voor mij een herinnering aan mijn vader. Ook is het een herinnering aan het Indonesie waar ik zelf 3 keer heen geweest ben. Eèn keer met mijn vader, èèn keer met Marjolein en èèn keer met het gezin, maar daarover in een andere blog meer.
Die souvenirs uit Indie liggen bij ons in de kast en ik zou ze eigenlijk wel meer in het zicht willen hebben. Wij vinden een gewone vitrine kast niet mooi, maar weten nog niet zo goed wat dan wel. We hebben namelijk nog meer dingen die we daarin kunnen zetten. Een oude knijpkat uit de oorlog, een porcelijne vaasje van mijn oma, de pijp van mijn vader, een bewijs dat 1 vierkante cm op de Dam mijn eigendom is, en nog meer oude rotzooi. (die onze kinderen na onze dood gewoon gaan weggooien).
Marjolein en ik vinden het leuk om tussen oude rotzooi struinen op antiek- en curiosamarkten maar ook in 2e-handswinkels zoals Rataplan. We snuffelen naar leuke (niet te dure) hebbedingen zoals glas in lood, vaasjes, zilver, boerenbont en Hummeltjes
Ik heb namelijk al jaren 3 Hummeltjes. Een Hummeltje is een porseleinen beeldje uit Duitsland en die zijn best kostbaar. Mijn oma, die vroeger in de winkeltjes op de pier van Schiphol werkte, verkocht deze. Als er 1 licht beschadigd was mocht ze die wel mee naar huis nemen voor een klein bedrag. Die drie Hummeltjes heb ik geërfd en ze stonden op een plankje in de huiskamer. Tot op een dag ik aan het stofzuigen was en ik op de grond een klein stukje porselein zag liggen wat de neus van een schoentje bleek te zijn. En er er stonden nu nog maar 2 Hummeltjes op het plankje. Bij navraag bij de kinderen kreeg ik te horen dat er een balletje door de kamer was gegaan die hem eraf gestoten heeft. Aangezien je binnenhuis nooit mocht ballen hadden ze bedacht dit maar niet aan ons te vertellen. De band tussen de kinderen onderling is enorm want tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet wie het gedaan heeft. Wel heb ik onlangs via marktplaats voor een leuk prijsje een nieuw Hummeltje gekocht, en nu heb ik er weer drie.
Ik heb hierdoor marktplaats herontdekt en ik ben daar ook aan het snuffelen. Wat ik ook verzamel is Boerenbont. Ik heb inmiddels een kast vol, en geen idee wat ik er mee moet. Het zal wel nostalgie zijn. Ben nog op zoek naar dinerborden, koffiebekers en een kaasplankje en wie weet wat voor leuks nog.
Ik zoek ook nog een hoofd. Ik heb namelijk van EDOG zo een oude hoge herenhoed gekregen en die wil ik eigenijk graag plaatsen op een hoofd en dan zo een witte sjaal om de nek.
Wij houden ons dus aanbevolen voor adresjes waar antiek- en curiosamarkten zijn en heb je nog een Hummeltje, Boerenbont, glas in lood of een hoofd? Gooi het niet weg en denk aan ons. Ons huis wordt langzamerhand een echte plek zoals we vroeger bij opa en oma zelf hadden. Met het verschuiven der jaren is de nostalgie in opkomst. Ach, als je maar plezier hebt. Opa en Oma hebben een leuk leven met hun antieke boel.
Donna Emanuelson
8 november 2020 @ 20:24
Heel leuk verhaal Erik. Als ik wat interessants tegen kom zal ik je melden.