Het voelt anders…
Links, rechts, stap 2 x links en armen weid. 1, 2, 3, 4 Rechts en rechts stap over en terug. Goh wat was All Shook up toch swingend. Het enige wat in de Titanic gaat swingen is de Ragtime. Terwijl het publiek in All Shook up bijna niet stil konden zitten op de stoel hoop ik dat ze dit jaar de emotie voelen en ademloos toekijken hoe het schip ten onder gaat en vele mensenlevens verloren gaan in een angstige strijd.
Hierover pieker, overpeins, en denk ik meerdere keren per dag. Lukt het ons, mij, om aan de verwachtingen die hoog zijn, te voldoen? Rustig aan! Stapje voor stapje en zoals ik tegen iedereen ook altijd zeg;” het komt al 39 jaar goed, het zal de veertigste keer ook wel goed komen”.
Naar mijn idee is het begin van dat ‘andere gevoel’ al begonnen bij de leden in de afgelopen 2 repetities. We zijn begonnen met het eerste koornummer van de Titanic. Hier voel je direct dat de dynamiek van dit stuk anders is. Naast het feit dat het koor veel meer het gevoel heeft dat ze zingen is de inhoud ook anders. Nu al meer emotie. De verwachting bij ‘ik mag erbij zijn’ klinkt door alles heen. Geen swingende choreo op dit nummer. Trouwens op bijna geen één nummer eigenlijk. Nee dit wordt echt iets anders. De Titanic moet het hebben van acteerwerk waarin de emoties hoop, liefde, vertrouwen, angst, verdriet, verantwoordelijkheid elkaar afwisselen. Een schone taak voor de acteurs en de regisseur. Fijn dat Rosite dit in de muziek al meeneemt. Toch zijn er vrolijke nummers in de Titanic. De al genoemde ragtime, maar ook als de eerste klas passagiers aan tafel gaat en o ja, de derde klas passagiers gaan ook flink los op een Iers nummer. Deze week heb ik Marjolein S. gepolst of zij alle choreografie op zich wil nemen. Dit heb ik al bij eerdere musicals gevraagd maar tijd i.v.m. een opleiding ontbrak haar. Nu zei ze ja. Wat fijn…of zou het een andere reden hebben? Ha ha, nee ik geloof van niet. Dansen (en zingen en acteren) zit haar in het bloed, de wil is er. Dus, zo gaf ze aan: “ze voelt er wel wat voor”.
Aan de slag dus maar om al die gevoelens te gaan vertalen in het betere spel, dans en zang werk. Het voelt anders? Welnee, gewoon weer een musical.
Karin
18 mei 2018 @ 10:18
Hé Erik, super leuk om jouw gedachten en overwegingen mee te krijgen!! Echt leuk om te lezen. Blijkbaar schrijf je dus ook goed.