Hoe heurt het eigenlijk.

Als wij gaan eten dan ligt het mes rechts naast ons bord, de vork ligt links en er ligt een lepel boven het bord. Als je luxe uit eten gaat zie je soms veel meer bestek liggen. Hoe moet je dat nu gebruiken?

Ik heb altijd geleerd; van buiten naar binnen. Als je een hors-d’ouvre, antipasti of een soepje als voorgerecht krijgt dan gebruik je de buitenste lepel, of mes en vork. De lepel die ik in het begin noemde is juist voor het toetje, oftewel de vla. De rest van het bestek gebruik je per gang gewoon van binnen naar buiten.

Wist u trouwens dat een servet niet bedoelt is om je mond mee af te vegen. Nee, je vouwt hem uit en legt hem dan op je schoot. Je schud het dus niet open, nee je vouwt hem open. Hij ligt daar om gemorst voedsel op te vangen en je kleding te beschermen. Hoe je dan je mond schoon moet maken is mij dan weer niet bekend.

Ik heb in mijn verzameling hebbedingen trouwens ook nog een set glazen messenleggers. Het schijnt dat je daar je mes op moet leggen tijdens het eten en dus niet op de rand van het bord. Als je je vork en mes volledig op het bord legt (beiden in dezelfde richting) is dat het teken dat je klaar bent met eten.

Wijn proeven is ook zo bijzonder. Ik heb totaal geen verstand van wijn. Ik ben meer een witte wijn liefhebber dan rood, terwijl ik een rode port dan wel weer kan waarderen. Ten aanzien van wijn kunnen ze me alles wijsmaken. Deze wijn heeft een lichte afdronk van sinaasappel, met een vleugje kaneel etc. Ik moet eerlijk zijn, ik proef dat niet. Een wijn is lekker of niet. En waarom proeven we eigenlijk van te voren de wijn in een restaurant. Sinds gisteren weet ik dat we dit doen om te proeven of er kurk in zit.

Tot gisteren heb ik altijd gedacht dat je dan proefde of er een kurksmaak aan zit. Of dat er, doordat de kurkentrekker door de kurk heen gegaan is, er stukjes kurk in zitten. Dit is dus niet het geval. Je proeft of er een soort schimmel in zit en die heet ook kurk. Je schijnt dit direct te proeven omdat dit erg smerig smaakt. je moet dus nooit ‘lekker’ zeggen, dat is dus raar en de ober weet direct dat je er niks vanaf weet. Gewoon licht knikken is voldoende.

Ik weet dit sinds gisteren omdat ik naar de podcast Man Man Man de podcast luister. Een erg leuke podcast waarin drie mannen met elkaar wekelijks bespreken hoe mannelijk ze eigenlijk zijn. Hierbij hebben ze elke week een ander thema; vriendschap, boeken, sex, werk en gisteren dus drank. Vragen die daar voorbij komen zijn ‘wordt je wel eens dronken als je alleen thuis bent?’ of ‘Heb je wel eens een drankje aangeboden aan een meisje die alleen aan de bar zit’.

In diezelfde podcast kwam dus dit verhaal over kurk voorbij. Eén iemand wist dit verhaal dus te vertellen en de andere twee mannen baalden dat ze op hun 32e moeten bekennen dat ze dit nooit geweten hebben. Nou ik moet bekennen dat ik dit dus ook niet weet en ik ben 57.

Trouwens, ten aanzien van de stelling over het drankje aanbieden aan een eenzaam meisje aan de bar gaven ze alledrie aan dat ze dat nog nooit gedaan hebben en dat ze ook nog nooit een meisje alleen aan de bar hebben zien zitten. Dit schijn nooit voor te komen terwijl je het in films aan de lopende band ziet gebeuren. Een meisje een drankje aanbieden terwijl ze met een groep vriendinnen staat lijkt ook een beetje raar, dat doe je niet. Terwijl je als je als man in een vriendengroep een drankje aangeboden krijgt van een meisje je het binnen je vriendengroep dan wel gemaakt hebt.

Zo schijnen er heel veel regels te zijn waar je je aan moet houden, of waar je je aan wilt houden maar die eigenlijk niet bestaan. Zo schijnt het een eigen verzonnen regel te zijn dat als je de koning iets aanbiedt dat je dan achteruit moet lopen. Onzin dus. Ik zie de mensen bij koningin Juliana bij het bordes op Soestdijk nog altijd achteruit de trap aflopen.

Wat ook apart schijnt te zijn is dat wij het enige land ter wereld (!) zijn waar je, als je op een verjaardag komt, iedereen feliciteert met de jarige. ‘Gefeliciteerd met je zus’ of ‘ gefeliciteerd met tante’. Het zal wel te maken hebben met onze onzekerheid en dat we niks anders weten te zeggen.

Ik hoop dat één aangepaste regel door Corona gaat blijven als alles voorbij is: Bij binnenkomst iedereen die je niet of nauwelijks kent drie zoenen geven. Nee, ik wil de gastvrouw of gastheer begroeten en daarna lekker tegen iedereen in het algemeen roepen: Hallo allemaal!