Is er leven zonder voetbal?

JA! Er is leven zonder voetbal. Dat blijkt in deze Corona tijd. De als wilde dieren brullende hooligans en supporters hoor je niet, maar klagen ook niet. De zwaar overbetaalde, vaak veel te jonge voetballertjes kunnen hun geld niet uitgeven aan etentjes of feestjes, maar ze klagen ook niet.

Zoals in mijn inleiding al blijkt heb ik niet zo veel met voetbal. Dat heeft meerdere redenen. Ik ben sowieso geen sporter. Ik ben niet voor niks als jongere bij een theaterclub gegaan. (u weet wel EDOG). Ik heb en paar jaar op korfbal gezeten waar ik het altijd koud had (geef mij het binnenseizoen maar) en ik heb mijn lidmaatschap opgezegd toen ik iemand hoorde zeggen: ‘ die jongen is gewoon bang voor de bal’. En dat was ook zo.

Ik ben op 23 juni jarig. En wat is het nare van deze periode? Als er een EK of een WK is dan zijn er op die datum vaak wedstrijden. Als kind stond op mijn verjaardag dan ook vaak voetbal op tv aan. Ik zat als kind natuurlijk niet mee te praten met de volwassenen, speelde met mijn neven en nichten, maar het feit dat er aandacht voor het voetbalspel en niet mijn verjaardag was voelde als oneerlijk. ( ik had de regie niet over mijn eigen verjaardag. het zat er toen al in ha ha.)

En toen kreeg ik 2 zonen, en wat doen zonen meestal: Die gaan op voetbal. Ik ben alle jaren trouw meegegaan naar het veld en de trainingen. Elke week aan het veld gestaan. Ik vond er niet veel aan, maar ik genoot van mijn kinderen. En…bijkomend voordeel, ik begreep steeds meer van de regels. Ik weet wat buitenspel is. Ik verwonderde me wel dat als het koud was of als het regende , niemand binnen ging staan. Vanuit de kantine kon je het ook prima zien namelijk..

Ook werd mij vaak gevraagd om scheidsrechter en later grensrechter te zijn. Nu ben ik op verenigingsgebied echt geen wegloper en draag graag mijn steentje bij, maar niet in die rol. Altijd als de bal over de lijn ging wist ik niet wie als laatste de bal had aangeraakt; de thuis of de uitclub. Nou dat wil je niet hebben met al die schreeuwende vaders aan de lijn.

Ik snap die massahysterie rond voetbal niet. De schreeuwende vaders, maar ook de joelende hooligans, de vernielingen, de agressie en de spreekkoren. Dan heb ik het nog niet eens over de politie inzet elke week. Nou ja, misschien sla ik door en heeft het ook gewoon te maken met persoonlijke voorkeuren. Ik hou van theater. Maar ooit was er het idee dat we ons een voetballoze wereld niet konden voorstellen. Nou, dat kan dus wel. De bal is rond. lekker rustig.