Morning has broken…

Morning has broken is de titel van een liedje van Cat Stevens. Met de eerste versoepelingen lijkt het of er weer een nieuwe ‘morning’ is aangebroken. Dat ene zinnetje is ooit in mijn hoofd gekomen toen ik op mijn zestiende in een jeugdherberg op een zaal met 20 mensen in de ochtend door dit liedje gewekt werd. Vaak zijn indringende dingen die je voor het eerst mee maakt de oorzaak dat iets in je hoofd een vast plekje krijgt.

Ik was voor het eerst zelfstandig op vakantie met een vriendje en was nog nooit gewekt door muziek. Vandaar denk ik. We hadden bij de NJHC (Nederlandse Jeugdherberg Centrale) een fietsvakantie geboekt en daar kreeg je en gratis fiets bij. Mooie combinatie. We hebben 10 dagen door Nederland gefietst van jeugdherberg naar jeugdherberg.

We hebben overnacht in Bunnik (bij Utrecht), Kasteel Doorwerth (bij Arnhem), en vandaar langs het zuiden via Chaam en de Kaag weer langzaam terug naar huis. We trapten ons rot met tegenwind en soms regen maar we voelden ons zeer volwassen. Jeugdherbergen waren gelukkig toen al niet meer zo ouderwets met een ‘vader’ en een ‘moeder’ waar je moest helpen met koken, tafeldekken en afwassen. Wel sliep je op grote slaapzalen. Dat was wel erg gezellig.

Een jaar later ging ik weer alleen op vakantie. Ditmaal een jongeren treinreis naar Zuid Duitsland (Oberammergau). U kent mijn liefde voor treinreizen dat was dus al geweldig. Ik leerde de andere jongeren pas in de trein kennen en het was een leuke groep. We hebben daar gewandeld, geklommen, in berghutten geslapen. Maar ook hebben we het voetbalstadion in München en de skischans in Garmisch Partenkirchen bezocht. Ik vond tijdens die vakantie één meisje wel leuk waar ik ook na de vakantie contact hield. Ze woonde in Zwolle en ik heb haar daarna een paar keer opgezocht. We hadden het zo leuk samen dat we ook besloten een paar dagen naar Parijs te gaan (met de trein natuurlijk). Parijs was mooi en romantisch en ik voelde mij romantisch. Maar ja dat moet wel van twee kanten komen. Na een paar voorzichtige pogingen bleek het niet te gaan lukken. Onverrichte zake keerde ik weer naar huis. Ik heb haar nooit meer gezien. ‘Morning has NOT broken’ die keer.

Daarna ben ik nog vaker alleen op vakantie geweest. Nou ja alleen. Een keer op wintersport met mijn zus, een keer wintersport met een goede vriendin (gewoon platonisch) en later met een grotere groep vrienden o.a. naar Kreta en de Canarische eilanden. Tijdens een wintersportreis later zei plotseling een meisje tegen mij dat ze me leuk vond. Dat was wederzijds. nog steeds. Dat was het moment voor mij dat ‘morning has broken’ wederom in mijn geheugen gegrift werd.