Poten en prakken

Dit jaar moet de rideaux langer en lager. De friesen moeten gecheckt worden in de breedte. Het zou mooi zijn als er niet 10 maar 12 poten meedoen in de Titanic. Er komt een extra trussenraamwerk en ik denk dat we een flink aantal prakken nodig hebben. Twee hondjes in de show is genoeg en de props….ooooh gelukkig, daar hebben we iemand voor. Helaas hebben wij geen koperen Kees en geen trekken en dat komt weer omdat wij geen kap hebben.

Voor de lezer die me is kwijtgeraakt; geeft niks het is theatertaal. Ik neem iedereen mee in de prachtige wereld die techniek en theater is. Als publiek kom je de theaterzaal binnen en gaat lekker zitten. Je kijkt een beetje om je heen, begroet deez en gene en bent in stille afwachting wat er gaat komen. Het voordoek is nog dicht. Toch zie je dat het doek mooi omkaderd is. Boven het voordoek zit een zwarte rand. Dat is de rideaux. Ons podium wordt dit jaar lager en de rideaux moet langer. Dan gaat het doek open en je ziet een prachtig decor. Op een tafel liggen een boek en een verrekijker. Dat zijn de zogeheten props, de rekwisieten. Hee, daar komt rechts de eerste acteur op. Hij loopt tussen zwarte doeken het podium op hij komt uit de coulissen. De zwarte doeken in de coulissen? Dat zijn de poten. Als de poten te ver uit elkaar hangen kijk je als publiek zo de coulissen in.

Goh wat is de belichting prachtig. De lampen hangen aan trussen. Die zijn als een soort raamwerk in elkaar gezet en hangen aan katrollen. Je hebt platte trussen (waar ons voordoek aanhangt), driehoekige trussen en vierkante trussen. Bij de Titanic gaan we iets speciaals doen waardoor we extra trussen nodig hebben.

Als regisseur is het belangrijk om niet al je beeld exact in het het midden te hebben, maar ook eens links of rechts. Dat is voor het publiek fijner kijken. Toch is het voor de regisseur, de belichter en andere mensen achter de schermen fijn om te weten waar het midden is. Als je nu tussen het voordoek precies het midden opzoekt heb je Koperen Kees te pakken. Dit merkteken aan de voorzijde van het podium is voor theatertechnici het vaste referentie meetpunt voor het plaatsen van decor , licht, geluid en rigging . Ondanks dat de naam doet vermoeden dat dit merkteken van koper  is gemaakt, is deze meestal in messing uitgevoerd. Koperen Kees is als merkteken in vrijwel elk theater in Nederland te vinden.

De sporthal als theater gebruiken is eigenlijk te gek voor woorden. We hebben geen kap. Dit is een hoog gedeelte boven het podium waar decor in opgetrokken kan worden. Het op en neer laten gaan van decor gaat via trekken die wordt bediend via een trekkenwand. Grappig detail is wel dat onze belichter, Joep Vermeulen, zijn bedrijf gevestigd is in het pand van de grootste trekkenwand specialist in Nederland; Trekwerk te Weesp.

O ja, dan nog de friezen die meedoen. Die zie je boven het podium en het is de bedoeling dat ze als doek de lampen afdekken voor het zicht. Niet te kort want dan zie je alsnog de lamp, en niet te lang want dan kan de lamp er niet onderdoor schijnen. Het licht schijnt op het prachtige decor en de solisten. Om solisten iets hoger neer te zetten op het podium zijn er prakken. Verhogingen kunnen diverse maten hebben. EDOG heeft echter vaste prakken van één formaat, we zetten er wel een trappetje voor. De decors die op en afgereden worden zijn op een hondje neergezet. Gewoon een laag plank op 4 wieltjes.

Snapt u het nog, nou hoeft ook niet hoor en ik vraag me af of u het wel helemaal gelezen heeft. Welk woord heb ik niet uitgelegd? Mail me het woord en de uitleg. Maandag meld ik wie de winnaar is…….