Stoelendans
Een stoelendans betekend dat je wisselt van plek. Dat kan zijn dat meerdere personen binnen een bedrijf van baan veranderen. Dat kan ook binnen een vereniging zijn maar soms ook in je persoonlijk leven. Ik heb gemerkt dat bij mij van binnen ook een stoelendans aan gaande is. U kent mijn keuzestress bij het boeken van vakantiereizen, een nieuwe auto en bij dure aankopen. Maar dat is aan het veranderen.
Zou het dan zo zijn dat als ik de keuzestress kwijtraak deze dan ook overgaat naar iemand anders? Maar naar wie dan?
Een paar weken geleden hebben we zo maar op een dag in één keer een nieuwe bank en een nieuwe stoel gekocht. Die worden pas in augustus geleverd maar dan hebben we ook een mooi setje bij elkaar. Onze hoekbank gaat de deur uit en dan hebben we, naast de aankopen, ook nog een relaxdraaistoel en een oude rookstoel. U weet wel zo een oude stoel met een roede erachter. Hij is verstelbaar.
Deze stoel is nog van mij opa en oma geweest, gekocht toen ze trouwden in 1923. Dus over twee jaar wordt hij antiek. Dan is hij 100 jaar. Na het overlijden van mijn grootouders is naar naar mijn eigen ouders gegaan en mijn vader heeft er zijn laatste adem in uitgeblazen terwijl zijn kopje thee er nog warm naast stond. Altijd een mooi verhaal als er nieuwe mensen bij ons komen en er in gaan zitten.
Maar ja het zitten gaat bijna niet meer want de springveren komen er bijna doorheen. We gaan hem dus eerdaags laten restaureren. Dan hebben we dus een mooie nieuwe bank, een nieuwe stoel, een relaxstoel en en gerestaureerde antieke rookstoel. Dacht ik.
Afgelopen week namelijk, liepen we door de stad, de Westerstraat. Daar op een hoek met de Eerste Boomdwarsstraat zat een leuk meubelzaakje. We keken naar binnen en zagen lederen banken en stoelen. Erg leuk. Het zaakje zit op een hoek en daar in de etalage stonden 2 stoelen die we direct erg fraai vonden. Direct verliefd is wat overdreven maar daar lijkt het wel op. Mooie stoelen met een mooie prijs….. We wandelden verder.
Na een lekkere Koffie to Go en een rondje door de stad wandelen gingen we door dezelfde Westerstraat weer terug. Wederom stopten we voor het leuke meubelzaakje en keken nogmaals naar de stoelen en naar elkaar. Beiden zagen we dat de prijs die erop stond niet per stuk was maar een setprijs. Dat maakt het toch anders. We besloten naar binnen te gaan.
Niet om de stoelen te kopen natuurlijk, we hadden immers al een bank en een nieuwe stoel gekocht, maar om er even in te zitten. De stoelen stonden in de etalage op een verhoging. We vroegen of we een stoel eraf mochten tillen om even te ‘proefzitten’. De verkoper vertelde dat de stoel nogal zwaar was en dat we wel even in de etalage mochten gaan zitten. Na wat etalage materiaal verwijderd te hebben klommen wij op de verhoging en gingen we zitten. Allebei op een stoel ….in de etalage.
Nou ik kan u vertellen we hadden bekijks hoor. Marjolein fluisterde me in: “even wuiven misschien?” en dat deden we hoor. We hadden heel wat bekijks. De stoelen zaten voortreffelijk. Het zijn twee jaren vijftig vintage stoelen, geheel gerestaureerd maar het leer toch nog doorleefd craquelé. Prachtig.
En ja we hebben ze gekocht, direct zonder nadenken. Ik had weer geen keuze stress. Alhoewel…. de stoel die we bij de bank hebben gekocht drie weken geleden staat er in het geheel niet bij. Oeps….stress.
Iemand nog een stoel nodig?