Tijdverdrijf

Eerst maar even een terugblik naar de blog van afgelopen donderdag. Wat moest ik vreselijk lachen toen ik hem vanuit de donderdagmail herlas. Niemand heeft mij erop gewezen, maar ik zag het zelf: Een molensteen hangt om je nek en het zwaard van Damocles hangt boven je hoofd. Ach ja, zo halen wij wel s wat door elkaar.

Dan weer een staaltje van het betere jatwerk. Maar dit keer graag en doen!. ik roep het al jaren in mijn regie: Opstellen in druppels. Los van elkaar verspreid op het toneel. En wat adviseert het RIVM? Los van elkaar, houdt 1,5 meter afstand. Los van elkaar, verspreid over het land. DOEN DUS!

En verder? Verder ben ik bang. Ik ben bang dat ik maandagavond ergens tussen 19 en 20 uur mijn benen vanzelf gaan lopen naar de OMVAL. Een oude gewoonte van veertig jaar sloop je niet zo maar uit je ledematen. Veertig jaar lang hetzelfde loopje, welke gek doet dat nou. Een half leven lang. We hebben wel andere repetitieruimtes gehad (Docval, de Kring) maar die zaten allemaal in dezelfde omgeving. Mijn benen gaan echt vanzelf.
En nu? Nu kunnen we even niks. O jawel; Rosite heeft huiswerk opgegeven. Vergeet niet in te zingen voordat je gaat studeren: Binnenbandenplakken, buitenbanden plakken. Nou banden plakken kon ik nooit hoor, ze bleven bij mij lek. [NAGEKOMEN BERICHT; De regering heeft bekend gemaakt dat ook de 4 mei bijeenkomst niet doorgaat. Dus wel blijven oefenen, is altijd leuk, maar het komt niet tot een uitvoering.]

Bij mijn regisseursschap kwamen de beste creatieve ideeën altijd tijdens de vakantie. Ja dat was erg gezellig voor Marjolein en de kinderen. Ik werd dan stiller en stiller, maar in mijn hoofd maalde het. Nee dat waren top vakanties, ha ha. Ook nu kriebelt het. Eerst komt er een liedje naar boven, ikzelf moet dat vooral niet solistisch gaan zingen, maar zing het voor je zelf, en als je t wat vindt (en durft) deel t als je er een filmpje van maakt (zie tekst onderaan).

En dan heb ik de eerste scenes klaar van de nieuwe Nederlandse voorstelling: PANDEMIE, de musical. Een verhaal van een aantal families in een straat die door een virus gedwongen worden in huis te blijven. Ze krijgen de gebruikelijke irritaties, worden creatief, er komen diverse geheimen naar boven. De humor komt tot uiting in de bijzondere personages en de bonte avonden die ze gaan organiseren. De titels voor 12 liedjes heb ik ook al klaar. Dit alles, wat zich afspeelt in de tijdgeest van 75 jaar bevrijding, geeft een uitstekend dilemma om een verhaal van te maken. En saai? Allemaal mensen in hun eigen kamertje? Nee hoor, Anne Frank was toch een succesvolle musical?
Als er meer mensen zijn die creatieve ideeën hebben t.a.v. deze musical hebben dan hoor ik dat graag. Schrijf maar mee, ik deel het Script graag.

Als laatste, ik had het er al met Robert over, kunnen we toch niet iets gaan organiseren op maandagavond? Samen online een lied zingen, samen een verhaal schrijven (iedereen een alinea), of iets doen wat lijkt op wat Ivo van Hove heeft bedacht. Die gaat met zijn ITA-ensemble de verhalen van Decamerone voorlezen. Weet je niet wat de verhalen van Decamerone zijn? Bekijk de voorstelling BOCCACCIO van EDOG. (of lees het boek met de 100 verhalen).
Heb je een creatief idee om te gaan doen? Deel het met ons, dan pakken we het samen op.
Ik mis jullie.

WEER DE STRAAT OP GAAN (melodie Als op t Leidseplein)
Als hier in Nederland de mensen weer de straat op gaan
En ’t is gezellig op de grachten in de stad
En de terrassen en de pleinen zitten overvol
Dan gaan we kijken naar het sprookje lieve schat
Zo arm in arm jij en ik
Lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij
Omdat eenieder straalt

Als hier in Nederland de mensen weer de straat op gaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje lieve schat

De zon die schijnt, de mensen lachen, midden op straat
Luisterend naar de verhalen hoe het ze vergaat
Samen zitten wij te dromen, hier hand in hand
Virus vrij Nederland

Als hier in Nederland de mensen weer de straat op gaan
En ’t is gezellig op de grachten in de stad
En de terrassen en de pleinen zitten overvol
Dan gaan we kijken naar het sprookje lieve schat
Zo arm in arm jij en ik
Lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij
Omdat eenieder straalt

Als hier in Nederland de mensen weer de straat op gaan
En ’t is gezellig op de grachten in de stad
En de terrassen en de pleinen zitten overvol
Dan gaan we kijken naar het sprookje lieve schat