Vreemdeling- ere wie ere toe komt
Wij hebben afgelopen weekend twee elektrische fietsen gekocht. Ja een enorme uitgave, maar goed het rijd fantastisch. Voordat ik tot een beslissing kom ben ik altijd enorm aan het twijfelen. Twijfelen is eigenlijk niet het juiste woord. Het duurt lang voordat ik tot een beslissing kom. Dat komt omdat ik alle opties wil bekijken. Langs winkels gaan, de merken uitzoeken en prijzen vergelijken en internet afspeuren. Ik kijk zelfs naar de specificaties maar dat heeft geen zin want die ben ik vergeten zodra ik de winkel heb verlaten of ik de intranetpagina sluit.
Ik heb eigenlijk geen moeite met kiezen. Wel of ik de beste mogelijkheid niet toch nog ergens anders vindt. Een betere deal voor een leukere prijs. Dat gaat niet alleen zo met de fietsen maar ook met vliegtickets, vakantiereizen, een auto en andere grote aanschaffen. Gevolg is wel dat ik vandaag dus niet beslis over dat ene goedkope vliegticket en dat deze er morgen niet meer is. Gelukkig is Marjolein veel doortastender dan ik. Evenwicht is de basis van een goed huwelijk. Ik moet er trouwens niet aan denken dat ik keuzestress ook met de suiker zo zou hebben. Vermoeiend bestaan.
Maar goed, terug naar de fietsen.We liepen met 2 fietsen de winkel uit voor een proefrit. Daar liepen we Hans Hemelaar tegen het lijf. Hans Hemelaar is een oud lid van EDOG muzikaal theater. Hij zei: ‘Leuk hoor die blogs van jou. Ik weet nu precies hoe het reilt en zeilt bij jou thuis.’
Tijdens mijn proefritje op de fiets dacht ik 2 dingen.: Hoe kan hij de blogs nu lezen en o jee wie leest eigenlijk alles wat ik schrijf.
Hans leest de blogs omdat hij uiteraard de di en do mails krijgt. Hij is lid. Geen gewoon lid maar zelfs erelid. Een logische reden dus. Pas toen realiseerde ik me dat er een grotere kring zit om de mensen die ik maandagavond altijd zie (of eigenlijk zag…… ha ha).. Daar zitten natuurlijk de vrijwilligers onder van de bouwploeg etc. maar ook een Arie Bervoets die de boekhouding doet en de ereleden.
Jazeker EDOG heeft 3 ereleden. Hans Hemelaar, Rinus Buys en Marja Eikelhof. Rinus Buys hoef ik u (hopelijk )niet toe te lichten. Hij is onze oprichter en jarenlang regisseur geweest. Hij is afgelopen jaar, samen met zijn vrouw, voldoende in het zonnetje gezet bij ons veertig jarig jubileum.
Marja Eikelhof zal ook nog wel bekend zijn bij veel leden. Zij is gelijk met mij ooit in april 1980 lid geworden, heeft enkele leuke rollen neergezet, maar haar grootste verdienste is de jarenlange inzet voor de kostuums vn talloze producties. Na het vertrek van Tiny Saan die de eerste jaren de kleding deed heeft Marja het stokje overgenomen. Kijk eens in ons archief terug naar de prachtige plaatjes die dit opgeleverd heeft. Toen ze enkele jaren geleden verhuisde van Amsterdam Noord naar Bovenkarspel kwam er een einde aan het tijdperk Marja Eikelhof en EDOG. Reden genoeg dus om haar erelid te maken.
Hans Hemelaar is (geloof ik) vanaf de oprichting lid geweest van EDOG. Indien niet vanaf oprichting dan was het wel kort daarna. Hans is een zeer muzikale man en ook leraar. Een mooie combinatie. Hans heeft jarenlang voor EDOG de muziek verzorgt. Hij zette teksten onder de noten, zorgde voor voldoende kopieen, maakte prachtige koorboeken voor de uitvoeringen en de concerten. De zwarte mappen die wij allemaal kennen zijn nog een erfenis uit de ‘Hans Hemelaar’ tijd. Hans speelde ook vaak de bufo rollen en hij heeft heel wat operettes opgesierd door zijn spel en sonore stemgeluid. Toen hij wat ouder was vielen de rollen hem zwaarder omdat hij deze zo serieus nam dat het hem meer stress opleverde dan dat het plezier gaf. Hij koos ervoor om geen rollen meer te spelen. Na het stoppen bij EDOG heeft Hans nog heel veel jaren zijn deskundigheid aan diverse koren in Diemen verleent. Hij is (ook bij de EDOG) voorstellingen een graag geziene gast die op de achtergrond blijft. Vandaar dat veel leden hem niet kennen. Maar terecht dat hij, door zijn inzet voor de vereniging, ook het erelidmaatschap opgespeld kreeg.
Leuk dat deze ‘vreemde’ mensen dus ook meelezen en meeleven met mijn blogs, en zij verdienen alle EDOG-eer na hun vertrek. Ik hang mijn fiets nog niet aan de wilgen, nee ik fiets voorlopig nog even (elektrisch) door.
Anoniem
11 juni 2020 @ 21:34
Geweldig geniet ervan
Marieke
11 juni 2020 @ 21:34
Gelukkig staan onze drie ereleden ook uitgebreid in ons jubileumboek 🙂
Truus Blenderman
11 juni 2020 @ 22:30
Ik weet niet of wij hetzelfde sterrenbeeld hebben, maar ik herken dat wikken en wegen maar al te goed haha. Wij hebben het voorzichtig ook wel eens over een elektrische fiets maar het voelt een beetje als capituleren, alsof het toch niet echt fietsen is. Cor fietst bijna iedere dag zo’n 25 km. Ik niet hoor. Maar als we toch een besluit nemen voor een elektrische fiets, kom ik bij jullie om een review vragen.
Riek
12 juni 2020 @ 07:33
Welkom bij de club, ik heb ook jaren voor me uit geschoven en vorig jaar oom gecapituleerd voor een elektrische fiets. Na die overgave kregen we het advies een fietsendrager voor de auto te kopen “het is fijn als je je eigen fiets mee kan nemen als je een weekend weg gaat”. Ook daar tegen geprotesteerd ik vond het toch wel erg seniorenachtig. Je voelt hem al aankomen we hebben er een. Ik vrees dat de volgende stap een boodschappen wagentje word. Nou forget it daar hebben we Albert Hein online voor.