Waar zijn ze nou mee bezig?
Het is medio januari. Normaal is dit de tijd dat we als Musicalvereniging EDOG de laatste puntje op de i gaan zetten. De zang zit er rond deze tijd wel in, qua spel komen we steeds verder in de voorstelling. Langzaam maken we ons op richting februari, de tijd van 2 keer in de week repeteren. Het gebruik van de grote zaal op woensdag is altijd het moment waarvan iedereen denkt: het gaat echt gebeuren. Hierbij ontstaat een nieuwe energie. Er komt ritme in de voorstelling.
Op de achtergrond zijn dan kostuumcommissie, de decor- en schilderploeg ook hard aan het werk. Dit is de periode dat je als regisseur wel een heel goede motivatie moet hebben om nog een wijziging of iets nieuws toe te voegen aan kostuums of decor. Niet enkel de regie heeft een strakke planning, ook alle andere disciplines binnen de vereniging hebben namelijk een strakke planning.
De opbouwcoördinator (afgelopen jaren ingevuld door Jeroen D.) is rond deze tijd al weken bezig met het verkrijgen van de evenementenvergunning. Een dik pak papier moet hiervoor ingevuld worden met tekeningen van de zaalopstelling, brandveiligheidseisen, parkeervergunningen, drankvergunning etc. Persoonlijk toelichten van deze zaken aan de gemeente en brandweer horen daar ook bij. Kortom een gepuzzel van jewelste.
Achter elk betrokken lid/vrijwilliger staat een krachtige partner. Die moet echt wel snappen waarom men zo veel met dat cluppie bezig is. Dat was de afgelopen jaren top geregeld. Ze steunden en stimuleerden elkaar volop. Met een beetje geluk was de partner zelf ook lid van EDOG en hoef je niet uit te leggen waar je mee bezig bent.
En dat is nu juist waar ik mij zo een zorgen om maak. Hoe gaat het bij die mensen nu thuis er aan toe. Ik maak mij zorgen om Janny Hofman, maar ook om haar man. Ik maak mij zorgen om Peter Rieu, maar ook om zijn vrouw Ghyta. Ik maak mij zorgen om Cor Veldman, maar ook om zijn vrouw Janny. Ik maak mij zorgen om Cees Stam, maar ook om zijn vrouw Marianne. Ik maar mij zorgen om Arno Sietsma, maar ook om zijn vrouw.
Janny Hofman zat dag en nacht kostuums te naaien op haar kamertje in Noord. En ze sjouwde iedere maandag tassen vol kostuums heen en terug naar de repetitie om een doorpas te hebben met solisten of koor. Peter Rieu, was iedere dinsdag toch in de werkplaats te vinden om het team aan te sturen en te bouwen. Daarnaast dagelijks thuis nog aan het knutselen maar ook alles aan het uitdenken; Hoe kunnen we een handig bouw- transportpakket maken van dat moeilijke grote decorstuk. Cor Veldman was iedere dinsdag druk in de weer met zijn kwast, kleuren mengen, binnen de lijntjes verven. (of schilderen. wat is eigenlijk het verschil tussen verven en schilderen?)
Cees Stam zat zo ongeveer elke dag in de werkplaats. Altijd bezig met iets groots of juist aan iets kleins aan het priegelen. Gevoelsmatig was hij 24 uur per dag met EDOG bezig. Hetzelfde gold zo een beetje voor Arno. Als er iets moest draaien of automatisch bewegen dacht hij dit thuis uit, maakte een proefitem en fabriceerde een prachtig werkend bewegend decorstuk. Jeroen D. schreef in zijn uren naast zijn werk de brieven naar de gemeente en brandweer, ging op gesprek, tekende het stoelenplan, vulde aanvullende vragen in. tevens ging hij op pad om iedereen te ronselen om de hele week in de sporthal aanwezig te zijn en op vrijwillige basis mee te helpen. Hele schema’s op A3 werden er gemaakt om niet een te grote maar zeker niet een te kleine ploeg te hebben.
Ach, wat doen deze mensen nu thuis. Zitten ze nu hun partner te vervelen? Zitten ze chagrijnig op de bank? Gewoon een beetje te netflixen? De klussen in huis zullen ook wel gedaan zijn. Peter zal in zijn nieuwe huis wel klaar zijn met timmeren, Cor zal in huis al het houtwerk wel een prachtig likje verf hebben gegeven. Arno zal alle apparaten die stuk waren wel werkend hebben gekregen, en Cees zal in zijn box wel doorknutselen aan zijn eigen fiets of zo. En Jeroen? Ach die heeft natuurlijk een nieuwe hobby; zijn dochter. Anders slaapt hij overdag wel bij om de tekorten van de nacht in te halen.
Ach die arme partners van ze. Ik denk dat ze hopen op een snelle start van EDOG live Ze zullen supergezond zijn omdat ze elke dag wel 10.000 stappen lopen. Niet omdat ze sportief willen zijn maar om het huis even te ontvluchten. Ik weet 1 ding zeker gelukkig. Ze zijn nog bij elkaar. EDOG bindt…O nee; liefde bindt.
Laten we maar snel weer beginnen!
Ranjitha Selvam
2 januari 2024 @ 07:13
Arme mensen helpen is een nobel streven dat onze gemeenschap sterker maakt. Laten we samenwerken om de last van armoede te verlichten en een positieve influence te hebben operation de levens van degenen pass on het nodig hebben. Samen kunnen we een verschil maken en loop brengen naar degenen pass on arme mensen helpen.