Boccaccio (2001)
De operette Boccaccio is ontleend uit de Decamerone, een aantal vrijmoedige verhalen, door Giovanni Boccaccio in 1348 geschreven.
Met Boccaccio heeft Franz von Suppé een meesterwerk geschapen dat zich op het grensgebied van de operette en de komische opera beweegt. Schitterende ensembles, melodieuze liederen en onvervalste walsen verdringen elkaar als het ware om de aandacht van de toehoorders op te eisen.
Eerste bedrijf – Kerkplein voor de Santa Maria Novella kerk in Florence, 24 juni 1331
De student Leonetto wordt in een romantisch samenzijn met Beatrice gestoord wanneer haar man, de barbier Scalza; onverwacht thuiskomt. Dank zij de dichter Boccaccio, die als afleidingsmanoeuvre een vechtpartij ontketent, kan Leonetto zich uit de voeten maken.
Boccaccio’s grote liefde is Fiametta, de pleegdochter van Lambertuccio en Petronella, die regelmatig van een onbekende een grote som geld ontvangen voor haar opvoeding.
Een van de enthousiaste lezers van Boccaccio’s novellen, prins Pietro van Palermo, krijgt eindelijk de gelegenheid met de dichter kennis te maken. Boccaccio stelt de prins een paar avontuurtjes, zoals die in zijn boeken staan beschreven, in het vooruitzicht.
Het gelukt Boccaccio, als bedelaar vermomd, met Fiametta te praten en haar zijn liefde te verklaren. Intussen besluiten Scalza, de kuiper Lotteringhi, de kruidenverkoper Lambertuccio en andere burgers iets te ondernemen tegen Boccaccio, wiens aanstootgevende verhalen de vrouwen het hoofd op hol brengen. Helaas houden ze prins Pietro, die juist op het punt staat een avontuurtje met Lotteringhi’s vrouw Isabella te beginnen, voor Boccaccio, zodat deze een flink pak slaag oploopt. Wanneer de prins herkend wordt, koelen de mannen hun woede op Boccaccio boeken; zij worden aan de vlammen prijsgegeven.
Tweede bedrijf – Het plein voor de huizen van Lotteringhi en Lambertuccio
Prins Pietro maakt Isabella’s man wijs dat hij een vat van hem wil kopen en krijgt zodoende gelegenheid het nauwelijks begonnen avontuurtje voort te zetten. Boccaccio, ditmaal als boerenjongen verkleed, weet Lambertuccio om de tuin te leiden zodat ook hij met zijn geliefde, Fiametta, kan minnekozen.
Scalza is met een paar medeburgers opnieuw op zoek naar Boccaccio en weer krijgen ze de verkeerde te pakken: de afgezant, van de hertog van Florence, die opdracht heeft Fiametta naar bet hof te brengen.
Derde bedrijf – Rond het hertogelijk paleis
Fiametta blijkt de natuurlijke dochter van de hertog te zijn. Hij was het die voor haar opvoeding heeft betaald. Nu wil hij haar uithuwen aan prins Pietro. Deze echter benoemt Boccaccio niet alleen tot hofdichter maar schenkt hem tenslotte ook Fiametta als vrouw.
Componist: Franz von Suppé
Teksten: Friedrich Zell (als Camillo Walzel) en Richard Genée
Oorspronkelijke titel: Boccaccio
Première: 1 februari 1879, Carltheater, Wenen
Plaats van handeling: Florence, Italië, 1331
Uitvoering door EDOG: 16 en 17 maart 2001, Diemer Operette Theater (Sporthal), Diemen.
Rolverdeling | |||
---|---|---|---|
Boccaccio, schrijver | Sebastiaan Brouwer | Pietro, prins van Palermo | Martin Buys |
Scalza, barbier | Henk Lakerveld | Beactrice, zijn vrouw | Carole Fry |
Lotteringhi, vatenmaker | Erik Damman | Isabella, zijn vrouw | Yvonne van der Zalm |
Lambertuccio, olijvenkweker | Germ van Welmbergen | Peronella, zijn vrouw | Lenie Bruins |
Fiametta, hun pleegdochter | Angelique Wardenier | Leonetta, student | Edwin van Grasstek |
Checco, bedelaar | Ben Putter | Boekverkoper | Jan Rempt |
Hertog van Florence | Fred Gast | Ceremoniemeester | Henk Schuurman |
Fresco, hulpje van Lambertuccio | Johan van Overbeek | Non | Jannie Hofman |
Kardinaal | Arie Bervoets | ||
Productie | |||
Regie | Rinus Buys | Repetitor | Hein Franssen |
Dirigent | Rutger van Leyden | Orkest | Het Begeleidingsorkest |
Decorbouw | Kees Band, Arie Bervoets, Bert Bermon, Rinus Buys, Roel Mooi, Ab Nieuwolt, Jan Rempt, Gerard van Veen, Johan Vrijhoef, Henk de Wit | ||
Choreografie | Angelique Wardenier | ||
Bestuur | |||
Voorzitter | Marianne Stam | Secretaris | Dini Knies |
Penningmeester | Riek Ellenberger | 2de penningmeester | Willy Visser |
Commissaris | Jan Rempt | Commissaris | Joan Gerritsen |
Commissaris | Bert Bermon |