Die Lustige Witwe (2003)
Het denkbeeldige staatje Pontevedro staat aan de rand van een staatsbankroet. De enige redding is het kapitaal van de Hanna Glawari, de jonge weduwe van een van de rijkste mannen van Pontevedro. Maar dit kapitaal dreigt verloren te gaan voor het vaderland omdat Hanna in Parijs een nogal vrolijk leven leidt en de kans dat zij een Fransman zal trouwen niet denkbeeldig is.
1ste bedrijf – In de ambassade van Pontevedro te Parijs
De ambassadeur van Pontevedro, baron Mirko Zeta, viert met zijn landgenoten en Franse gasten de verjaardag van de prins. Hij verwacht onder de gasten de rijke weduwe Hanna Glawari, die naar Parijs gekomen is om weer te trouwen. De baron heeft de staatsopdracht een huwelijk met een Fransman te verhinderen om het vermogen van de weduwe voor Pontevedro te behouden. Hij geeft zijn secretaris, Danilo Danilowitsch, de opdracht Hanna om haar hand te vragen. Danilo weigert dit. Hij kent Hanna nog van vroeger. Toen mocht hij niet meer haar trouwen omdat zijn aristocratische familie een huwelijk met een arm meisje niet toestond. Nu wil hij niet met haar trouwen omdat men dan zou denken dat hij dit om haar geld zou doen. Hij belooft echter alles te zullen doen om toenadering door buitenlandse huwelijkspartners te voorkomen.
Op het feest verliest Valencienne, de jonge vrouw van de baron, haar waaier, waarop Rosillon een liefdesverklaring voor haar geschreven heeft. Uitgerekend de baron vindt de waaier, maar heeft niet het geringste vermoeden wie hem toebehoort.
2de bedrijf – In de tuin van het paleis van Hanna
De volgende dag geeft Hanna een Pontevedraans feest. Zij is in stilte nog steeds verliefd op Danilo, maar hij ontwijkt haar steeds. In opdracht van de baron zoekt Danilo de eigenaar van de waaier. Als Hanna Danilo van zijn liefde voor haar wil overtuigen, verliest hij de waaier uit het oog. Valencienne vindt hem. Zij wil haar huwelijk niet verder in gevaar brengen en schenkt de waaier aan Rosillon. Rosillon wil haar een afscheidskus geven en ze trekken zich terug in het paviljoen. Het toeval wil dat haar echtgenoot en zijn secretaris juist in het paviljoen een vergadering hebben gepland. Als hij komt gluurt hij door het sleutelgat en denkt zijn vrouw te herkennen. Voordat hij haar echter met Rosillon betrapt neemt Hanna de plaats van Valencienne in. Ze komt met Rosillon uit het paviljoen en doet voorkomen alsof ze verloofd zijn. Danilo voelt zich bedrogen. Woedend verlaat hij het gezelschap met de opmerking dat hij naar “Maxim” gaat. Hanna is er van overtuigd dat hij nog steeds op haar verliefd is.
3de bedrijf – In de paleis van Hanna
Hanna heeft een zaal van haar paleis als cabaret “Maxim” laten inrichten. Volop geniet men van de stemming van de beroemde nachtclub. Baron Zeta maakt zich zorgen om de miljoenen van Hanna als zij met Rosillon trouwt. In opdracht van de baron verbiedt Danilo Hanna om met Rosillon te trouwen, omdat zodoende haar vermogen voor het vaderland verloren zou gaan. Zij vertelt hem dat ze niet van plan is met de Fransman te trouwen en dat ze ook geen afspraak met hem in het paviljoen had. Danilo kan zijn liefde voor haar nog steeds niet uitspreken.
Voor Valencienne wordt het nog even spannend. Haar waaier is in het paviljoen gevonden en bij de baron gebracht, die nu de ware toedracht denkt te kennen. Hij wil zich laten scheiden en doet Hanna zelf een huwelijksaanzoek, om zodoende haar geld voor het vaderland te reden. Hanna verklaart echter dat zij, volgens het testament van haar overleden man, haar hele vermogen verliest als zij opnieuw in het huwelijk treedt. Een arme Hanna mag Danilo wel trouwen: hij verklaart haar zijn liefde. Als Hanna in een huwelijk toestemt onthult zij tevens dat het testament ook bepaalt dat bij een huwelijk het hele vermogen overgaat naar haar tweede echtgenoot. Zo blijven de miljoenen voor Pontevedro behouden.
Componist: Franz Lehár
Teksten: Viktor Léon en Leo Stein
Oorspronkelijke titel: Die lustige Witwe
Première: 30 december 1905, Theater an der Wien , Wenen
Plaats van handeling: Parijs
Uitvoering door EDOG: 7 en 8 maart 2003, Diemer Operette Theater (Sporthal), Diemen.
Rolverdeling | |||
---|---|---|---|
Baron Mirko Zeta | Martin Buys | Valiencienne, zijn vrouw | Evelien Overtoom |
Graaf Danilo Danilowitsch | Edwin van Grasstek | Hanna Glawari | Angelique Wardenier |
Camille de Rossillon | Stephan Havelaar | Njegus | Erik Damman |
Viscomte Cascada | Norbert van Meines | Raul de Saint Brioche | Henk Lakerveld |
Bogdanowitsch | Johan Vrijhoef | Sylviane, zijn vrouw | Riek Ellenberger |
Kromow | Ben Putter | Olga, zijn vrouw | Daphne ten Kroode |
Pritschitsch | Jan Rempt | Praskowia, zijn vrouw | Leny Bruins |
Bediende | Joke Broodbakker | Bediende | Maria Gassman |
Bediende | Marja aan ’t Goor | Bediende | Dini Knies |
Lolo | Dorrit de Vries | Dodo | Mirian Hop |
Jou-jou | Judith Bolle | Frou-frou | Larissa van de Bovenkamp |
Clo-clo | Florencia Mulder | Margot | Daniëlle Prins |
Productie | |||
Regie en algehele leiding | Rinus Buys | Repetitor | Hein Franssen |
Dirigent | Rutger van Leyden | Orkest | Zaans Opera- en Operette Orkest |
Decorbouw | Kees Band, Arie Bervoets, Rinus Buys, Co Gassman, Ab Nieuwolt, Jan Ottenhoff, Rob Roelofsen, Cees Stam, Gerard van Veen | ||
Bestuur | |||
Voorzitter | Ferry Vahrmeijer | Secretaris | Dini Knies |
Penningmeester | Jan Rempt | 2de penningmeester | Willy Visser |
Commissaris | Joop van den Brink | Commissaris | Joan Gerritsen |
Commissaris | Jannie Hofman | Commissaris | Marianne Stam |