HELP, nog maar 7 dagen!

Gisteren vertelde Linda tijdens het avondeten dat ze met haar klasgenoten had gesproken over de verkiezingen. Tijdens een ZOOM meeting spraken ze over politieke voorkeuren. Linda is zelf nog zoekende, maar er was één student die aangaf dat hij de stemwijzer had gedaan. De uitkomst was Forum voor Democratie (FvD). Dit kan en mag uiteraard.

Linda vertelde dat zijzelf het niet eens is met de politieke standpunten van deze partij en wilde hier wat over zeggen in deze groep. Dat is toch lastig als je elkaar digitaal zit aan te kijken. Je ziet toch minder de lichaamstaal en zaken kunnen anders overkomen. De vraag die Linda stelde was: ‘Kijk jij TV programma’s, lees jij kranten of heb je of zie je sociale discussies met partijleiders. Oftewel, volg je het nieuws? Hiermee gaf zij toch impliciet haar mening en daagde de mede-student uit om hierop te reageren. Een knappe prestatie van een 20-jarige.

De digitale wereld maakt het allemaal knap lastig. Ik moest gisteren meedoen in sollicitatiegesprekken voor een interim manager. Het woord interim zorgt er al voor dat mijn nekharen omhoog gaan staan want dat zijn vaak ZZP-ers die toch een erg leuk uurloon ontvangen. Bedenk wel, ik heb niks tegen ZZP-ers in ander soorten beroepen waar het qua functie zeker zinvol is vanwege losse korte contracten. Ik vraag mij wel af of het ook in onze organisatie noodzakelijk is. Maar goed, ik zou participeren in deze gesprekken. Ik had mij keurig voorbereid en de CV’s en sollicitatie brieven gelezen.

Één minuut voor het gesprek wil ik digitaal inloggen maar ik zie geen link. Ik app mijn collega die helaas niet reageert en redelijk gestrest lees ik de afspraak nog eens door. Het blijkt een fysieke afspraak op locatie te zijn. In lichte paniek bel ik de voorzitter van de sollicitatiecommissie maar zij geeft aan er geen probleem van te maken. Ik bel gewoon in en doe al telefonerend mee met het gesprek. Dat ging goed. Na de gesprekken zijn we klaar en zij belt mij wederom en vraagt naar mijn keuze. Ik kan helder aangeven dat de ene persoon zeer deskundig op de inhoud is en dat en ander een mensenmens is. Ze is het met mij eens en we komen beide tot de conclusie dat wellicht juist door enkel te luisteren en niet afgeleid te worden door lichaamstaal, non verbale reacties en interacties, ik meer gefocust was op de inhoud.

Volgende week moeten we kiezen wie ons land de komende jaren gaat leiden. Men vindt het een probleem dat er nu digitaal campagne gevoerd moet worden. Ik heb niet het het gevoel dat het anders dan anders gaat. Ik heb nog nooit een campagne op straat gezien. Als ik al een folder in mijn handen gedrukt kreeg gooide ik die weg omdat het mijn partij niet was. Ik deed en doe de stemwijzer, kijk tv en lees nieuwsberichten. Daar maak ik mijn keuze uit. Ik ben het wel eens om de studiefinanciering op de schop te gooien, maar niet eens om dan de studieschulden van studenten kwijt te schelden. Wij hebben hard gewerkt om onze kinderen zonder schulden de deur uit te laten gaan. En als je in een ander deel van het land moet studeren en je op kamers moet, snap ik het ook. Maar er zijn ook veel studenten die er maar op los gefeest hebben van hun studieschuld. Toch lastig.

Ik heb al vaker aangegeven dat ik keuze stress heb. Ook nu weer. Ik weet het echt nog niet. Reden is ook dat het toch een samenvoeging van meerdere partijen gaat zijn en ze zullen allemaal water bij de wijn moeten doen. Dus wat ze beloven in hun partijprogramma, daar komt toch niets van uit. Ik stem wel altijd op een grote partij want al die splinterpartijen voegen mijns inziens niets toe. Tot dit jaar. Wederom Linda bracht mij ertoe om eens te kijken naar de partij VOLT, een Europese partij met aardige ideeën. Ik ben wat gaan neuzen op internet en ik ben het met al hun doelen eens. Ik kan enkel nog niet goed vinden hoe ze het gaan bereiken en hoe de doorberekeningen zijn.

Wat wel grappig is, is het feit dat ze een aansprekende partij zijn voor jongeren en voor 55+ers omdat die het Europa gevoel nog omarmen. Ik zit in die doelgroep. Ik twijfel en wellicht stap ik voor het eerst van mijn leven eens over van een grote partij naar een kleine partij.

Ik moet toch aan de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen denken.

Nog 1 week dan weet ik het.