Zwart! Pikzwart!

Het is dinsdagavond op Koningsdag. Mijn dienst zit er bijna op. Het is half 11 en ik mag zo naar huis. Dan lekker naar bed. De nachtdienst arriveert zo om mij af te lossen. Ik ben de laatste dingen aan te regelen voor mijnheer X. Een 84 jarige man die een hartoperatie heeft gehad vandaag. De operatie is groot geweest en het is gebruikelijk dat je daarna twee dagen naar de IC gaat. Zeker in het geval van een 84-jarige is het goed om hem in de gaten te houden. Daar mag je op vertrouwen.

Toch kreeg ik een uur geleden het bericht dat meneer X al naar de gewone verpleegafdeling mag. De operatie is goed verlopen, hij is stabiel……… en het bed is nodig. Ik twijfel. Is het nu wel verstandig om de man avonds laat naar een gewone afdeling te verplaatsen. Ook al is hij goed.

Ik moet opschieten want om 23 uur komt de nieuwe patiënt. Ik hoor dat het een patiënt is die een neurotrauma heeft opgelopen. Hij is met zijn dronken kop met zijn brommer tegen een lantaarnpaal gereden. Dan verneem ik dat hij ook zojuist op Corona getest is en dat hij positief is. Dat betekent dat hij de 21e Coronapatient op de IC is. We kunnen er maar 20 hebben. Dus een overbed.

Mijn collega van de nachtdienst arriveert en hoort mijn verhaal aan. Zij reageert direct heftig dat dit niet kan, er kan echt niks meer bij, ze heeft het in de nachtdienst al zo zwaar en hoe kunnen we die lieve oude 84-jarige nu al vervroegd van de IC ontslaan. Als ze verneemt dat de nieuwe patient Corona positief en dronken vanuit het drukke centrum in Amsterdam komt breekt ze.

Huilend zegt ze dat ze hem niet kan verzorgen. Een onverantwoord persoon die gewoon zijn gang maar gaat met zuipen en feesten en zich niet realiseert welke verregaande consequenties dit heeft.

Bovenstand verhaal is niet mijn verhaal maar het verhaal wat ik vanmorgen hoorde in het crisisoverleg wat ik meerdere keren per week ondersteun. De hoofden van de Intensive Care van AMC en VUmc weten niet meer hoe zet het moeten bolwerken. Er is geen personeel meer beschikbaar. De meeste gewone zorg is stopgezet en vrijgespeeld personeel werkt al op de IC. Er is behoefte aan IC personeel want je kunt niet te veel verdunnen. Waar je vroeger één IC verpleegkundige op één IC patiënt had is dat nu al één IC verpleegkundige op drie a vier IC patiënten, daarbij geholpen met artsen en ‘gewone’ verpleegkundigen als buddy aan het bed. De deskundigheid is dus minder.

Alle IC’s in Nederland hebben hetzelfde probleem dus uitplaatsen kan ook niet meer. Duitsland heeft maar 25 bedden voor Nederlandse patiënten omdat ze zelf vol liggen. België en Frankrijk hebben ook geen plek, Engeland mogelijk wel, want daar gaat het momenteel goed. Maar het is complex om IC beademde patiënten per vliegtuig te vervoeren.

Er is op dit moment contact met het leger, zij zijn wel bereidt om te leveren maar hebben geen gespecialiseerd verpleegkundigen. De zelfstandige klinieken (Bergman en zo) daar wordt aan gevraagd hun zorg stop te zetten en hun anesthesiologen als IC verpleegkundigen te leveren aan de ziekenhuizen.

Er wordt voor het eerst sinds de start van de pandemie gesproken of we moeten verzoeken om landelijk code zwart af te gaan kondigen. Code zwart is de screening aan de poort. Jij wel, jij niet. Hoewel alle aanwezigen aangeslagen zijn en moegestreden is dat toch een stap te ver. Er wordt gekeken of er toch nog een bedje ergens gevonden kan worden. Voor we hiertoe over gaan moeten we ook maar eens kijken of we alle (vakantie) verloven kunnen intrekken. Maar ook dit kunnen we eigenlijk niet maken.

Mijn collega’s en ik snappen het publieke verlangen naar versoepeling, het terras, het shoppen en na 22 uur weer buiten rondhuppelen. Maar ik zie de onrust bij de, normaal gesproken, stabiele rustgevende deskundigen die niet weten hoe ze over twee weken de nieuwe golf moeten opvangen. Voor het eerst slapen ze slecht.

Ik ben er stil van.